пятница, 7 сентября 2012 г.

Սոնա: Չասված բառեր (շարադրություն)


Դու շտապում ես ինձ մոտ: Գիտես, որ իմ դուռը միշտ բաց է քեզ համար: Եթե նույնիսկ փակ լինի, կարող ես պատուհանից մտնել՝ բարձրանալով մեր պատուհանի տակ աճող ծռված, <<ճիշտ ճամփից շեղված>> ծառը: Դա շատ ռոմանտիկ է, բայց դու ռոմանտիկայի համար չես եկել: Դու եկել ես, որովհետև խոսելու կարիք ունես: Իսկ ես, ինչպես միշտ, ուշադիր լսում եմ քեզ:
Դու ասում ես.
-Չասված բառերը խեղդում են ինձ: Ծանրացել են սրտիս ու չեն թողնում շնչեմ:
Ինչպես միշտ, խոսում ես անտեղի պաթոսով:
Ծիծաղելի է, դու խոսում ես չասվա՛ծ բառերի մասին:
Իսկ ես նայում եմ քո թատերականորեն վշտացած աչքերի մեջ ու մտածում.
<<Լինո՞ւմ են, արդյոք, չասված բառեր>>...
Չեն լինում... Մենք կողպում ենք մեր շուրթերը, կծկում ձայնալարերը, որ չհամարձակվեն մատնել մեզ: Բայց բառերը միևնույն է գտնում են ելքը: Նրանք հնչում են սրտի արագացած զարկերում, շողում են լայն բացված աչքերում և կառչում ամուր սեղմված շուրթերից: Նրանք են ստիպում քեզ, որ անտարբեր ձևանաս, որ ձեռքերդ դողան, ու դու նրանց մեջքիդ հետևում պահես: Այդ բառերն են ստիպում քեզ հետ ու առաջ քայլել, անտեղի հոգնել, բայց շարունակել քայլել: Նրանք հնչում են քո ամեն ոտնաձայնում, հնչում են, երբ դու բացում ու փակում ես դուռը, երբ չրխկոցով վառում ես լուցկին ու մոտեցնում ծխախոտը: Քեզ թվում է, որ դու լռում ես, բայց իրականում դու գոռում ես՝ նույնիսկ ավելի բարձր, քան երբ պաթոսով խոսում ես <<չասված>> բառերի մասին:
Չէ, իմ պաթոսախոս ընկեր, չասված բառեր չկա՜ն... Կան չլսված բառեր: Իրականում մարդիկ չեն կարող կողպել իրենց շուրթերը, բայց դրա փոխարեն խցանել են իրենց ականջները: Իսկ բառերը, որ պոկվել են իբր լուռ շուրթերից, կախված են մնում օդում: Նրանք զբաղեցնում են թթվածնի ցավոք այնքան անհրաժեշտ մասնիկների տեղը, և դու խեղդվում ես:
Խե՜ղճ մարդիկ: Նրանք չգիտեն, որ այդ բառերի կարիքն ավելի շատ ունեն, քան O2 - թթվածնի մոլեկուլների: Ու եթե չհասկանան այդ, շուտով դինոզավրերի պես կվերանան Երկրի երեսից: Իսկ էվոլյուցիայի արդյունքում ի հայտ եկած ուրիշ մարդիկ՝ ավելի կատարյալ ու ավելի մեծամիտ, մեղքը կգցեն գլոբալ տաքացման և Արկտիկայի սառույցների վրա:
Այս ամենն եմ ես փորձում ասել քեզ, երբ ձեռքերս խաչած կանգնած եմ դիմացդ ու իբր լռում եմ: Բայց դու չես լսում: Դու միայն խոսում ես:
Եվ այսքանից հետո դու ասում ես, որ կան չասված բառե՞ր...
Автор: на
Ярлыки: ,

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)

Я так думаю


Творческий подход
Это только окружающим кажется, что кто-то в чём-то соврал. Никто же не называет писателе лжецами, потому что это творческий процесс, требующий недюжинной фантазии и нестандартного мышления. И если какие-то бытовые моменты приукрасить забавными штрихами, то это не ложь и не манипуляция, это просто стиль жизни, который, к сожалению, не всегда понятен окружающим.

Пройти тест "Обман или фантазия?"

Возраст?


Состояние души

Молодость, зрелость — это всё возрастные категории. Вам ближе теория, что человек молод душой, а не телом. Увы, телесная оболочка изнашивается быстрее, чем жажда жизни и оптимистичный подход ко всем неурядицам и проискам судьбы. Идеальная старость — это путешествия, прыжки с парашютом и тусовки с теми, кто тебе интересен, а не с кем положено по возрасту. Достаточно посмотреть на новости, где такие люди представлены как уникумы… И вы ничем не хуже!

Пройти тест "Что такое молодость?"

Какой цвет у светофора?


Жёлтый
В зависимости от ситуации, сегодня вы можете быть легки на подъём, а завтра вас с места не сдвинешь. Для активных действий должно сложиться много факторов, чтобы вы решились на движение, но если уж всё сойдётся, то вы включитесь с увлечением и задором. С удовольствием поможете, если ваши собственные ресурсы это позволяют. Вы чётко знаете, когда можно рискнуть, а когда стоит остановиться. Поэтому в вашей компании и отдых, и работа проходят одинаково успешно.

Пройти тест "Какой цвет у светофора?"

Судьба? А что с ней делать?


Судьба
Самое важное в вашей жизни — это вы, поэтому все силы необходимо направлять на то, чтобы чувствовать радости этой самой жизни и быть счастливой. Но подковать судьбу непросто, потому что начинать надо с себя, работая над собственной личностью и днём, и ночью, постепенно, шаг за шагом, приближаясь к гармонии с окружающим миром, каким бы несовершенным он ни был.

Пройти тест "Кого подковать?"

В каком мире я живу?


В обыденном мире

Вам не откажешь в трезвом взгляде на происходящее. И людей вы оцениваете по мере своих возможностей точно, и в различных ситуациях видите и преимущества, и недостатки для себя. Порой позволяете себе расслабиться и надеть розовые очки, но также быстро от них избавляетесь, так как мир перестаёт восприниматься адекватно, что вызывает определённый дискомфорт.

Пройти тест "В каком мире вы живёте?"