воскресенье, 22 декабря 2013 г.

Սոնա: Թափառում...


Երբ քաղաքը միացնում է իր արհեստական լույսերը, փողոցը բաժանվում է երկու մասի՝ սպիտակ ասֆլատապատ ձյուն և ձնապատ ծառեր, և սև անհյուրընկալ երկինք: Այնքան էլ հաճելի չի թափառել ամայի փողոցով այս մութ ու ցուրտ ժամին, բայց մյուս կողմից կարող ես հանգիստ գնահատել փողոցի լուռ գեղեցկությունը:
...Մեր թափառումը մի կարգին թափառում էլ չի, որովհետև մենք հստակ նպատակ ունենք՝ հասնել կանգառ ու այնտեղ բաժանվել՝ տուն հասնելու նպատակով: Բայց դու այսօր ինձ հետ ես, ու երևի դա է կարևորը: Ասում եմ՝ երևի, որովհետև աշխարհում հասատ էլի շատ ու շատ կարևոր բաներ կան, որոնք հիմա կենտրոնացել են այս սև-սպիտակ փողոցում: Ամեն դեպքում այդ կենտրոնացած կարևորությունը հիմա միայն սառած օդում կա ու գրեթե անիրական է: Իսկ դու իրական ես ու թափառում ես իմ կողքին:
Կանգառում էլեկտրական լամպերով լուսավորված մութ երկինքը բաժանվում է երկու մասի՝ սպիտակ փոքրիկ փաթիլներ և սև ագռավների մի աղմկոտ երամ: Դու հեռախոսով մեկ հայրիկին ես հանգստացնում, մեկ մայրիկին համոզում, որ շատ չանհանգստանա: Իսկ ես լսում եմ ագռավներին:
-Քո հետևից են եկել, գիտե՞ս, - ծիծաղելով ասում եմ, բայց դու ինձ չես լսում, զբաղված ես մայրիկին շատ կարևոր ինչ-որ բան բացատրելով:
Իսկ ագռավները կռում են ու կռկռում: Ու թարթիչներիս իջնող ձյունը արդեն այնքան էլ բարի չի թվում ինձ: Նա ծիծաղում է ինձ վրա, լեզու հանում ու հռհռում:
<<Քեզ ի՞նչ կա որ, երկու րոպեից տանը կլինես: Իսկ ընկերուհիդ դեռ պետք է տուն հասնի: Ի՞նչ ես կարծում, ագռավները նրան հանգիստ կթողնե՞ն>>:
Սև համարներով սպիտակ երթուղայինը զգույշ մոտենում է կանգառին: Դու սահուն համբույր ես դրոշմում սառած թշիս ու նստում մեքենան: Իսկ ես հայացքով ուղեկցում եմ քեզ՝ միաժամանակ աչքի պոչով հետևելով աղմկոտ երամին:
...Ես անհանգստանում եմ քեզ համար, բայց քիչ: Ես գիտեմ, որ ագռավները քեզ ոչինչ չեն կարող անել: Թող կռան, ինչքան ուզում են, դու ունես քո անմատույց աշխարհը ու ինձ:
Ասա, որ ճիշտ եմ անում, որ չեմ անհանգստանում: Ասա, որ եթե այս աշխարհում կա մի վայր, որտեղ կարող ես հանգստանալ, դու ես ու քո երևակայությունը: Ասա, որ ագռավների գլուխը մի լավ տարար ուրվականների մասին պատմություններով, ու որ մյուս անգամ նրանք երկար են մտածելու մեր գլխավերևում երամվելուց առաջ: 
Автор: на
Ярлыки:

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)

Я так думаю


Творческий подход
Это только окружающим кажется, что кто-то в чём-то соврал. Никто же не называет писателе лжецами, потому что это творческий процесс, требующий недюжинной фантазии и нестандартного мышления. И если какие-то бытовые моменты приукрасить забавными штрихами, то это не ложь и не манипуляция, это просто стиль жизни, который, к сожалению, не всегда понятен окружающим.

Пройти тест "Обман или фантазия?"

Возраст?


Состояние души

Молодость, зрелость — это всё возрастные категории. Вам ближе теория, что человек молод душой, а не телом. Увы, телесная оболочка изнашивается быстрее, чем жажда жизни и оптимистичный подход ко всем неурядицам и проискам судьбы. Идеальная старость — это путешествия, прыжки с парашютом и тусовки с теми, кто тебе интересен, а не с кем положено по возрасту. Достаточно посмотреть на новости, где такие люди представлены как уникумы… И вы ничем не хуже!

Пройти тест "Что такое молодость?"

Какой цвет у светофора?


Жёлтый
В зависимости от ситуации, сегодня вы можете быть легки на подъём, а завтра вас с места не сдвинешь. Для активных действий должно сложиться много факторов, чтобы вы решились на движение, но если уж всё сойдётся, то вы включитесь с увлечением и задором. С удовольствием поможете, если ваши собственные ресурсы это позволяют. Вы чётко знаете, когда можно рискнуть, а когда стоит остановиться. Поэтому в вашей компании и отдых, и работа проходят одинаково успешно.

Пройти тест "Какой цвет у светофора?"

Судьба? А что с ней делать?


Судьба
Самое важное в вашей жизни — это вы, поэтому все силы необходимо направлять на то, чтобы чувствовать радости этой самой жизни и быть счастливой. Но подковать судьбу непросто, потому что начинать надо с себя, работая над собственной личностью и днём, и ночью, постепенно, шаг за шагом, приближаясь к гармонии с окружающим миром, каким бы несовершенным он ни был.

Пройти тест "Кого подковать?"

В каком мире я живу?


В обыденном мире

Вам не откажешь в трезвом взгляде на происходящее. И людей вы оцениваете по мере своих возможностей точно, и в различных ситуациях видите и преимущества, и недостатки для себя. Порой позволяете себе расслабиться и надеть розовые очки, но также быстро от них избавляетесь, так как мир перестаёт восприниматься адекватно, что вызывает определённый дискомфорт.

Пройти тест "В каком мире вы живёте?"