Ողջույն, իմ անունը Արի է: Այսինքն` դա իմ իսկական անունը չի, բայց ես սիրում եմ, որ ինձ այդպես են ասում, և իմ ընկերները չեն մերժում ինձ այս պարագայում: Ես շատ ընկերներ չունեմ, բայց իմ կարծիքով լավ ընկերները շատ չեն լինում, որովհետև եթե ինչ-որ մեկը ունի շատ լավ ընկերներ, ուրեմն ինչ-որ տեղ մեկ ուրիշը ընկեր ընդհանրապես չունի...
Ես չեմ սիրում աղմկոտ վայրերը: Սիրում եմ մենակ մնալ, սիրում եմ լռել:
Սիրում եմ երթուղայինում նստել պատուհանի մոտ: Շատ եմ սիում ավտոբուսներ, նունիսկ ավելի շատ, քան երթուղայինները: Չեմ սիրում արագ տեղ հասնել: Սիրում եմ երկա~ր շրջել քաղաքով երթուղայինով կամ ավտոբուսով` նստած պատուհանի մոտ: Սիրում եմ քայլել, բայց չեմ սիրում մենակ քայլել: Սիրում եմ այն մարդկանց, ովքեր կարող են քայլել իմ հետ և լռել:
Չեմ սիրում պատմել իմ մասին, բայց երբեմն մոռանում եմ այդ հանգամանքը և սկսում եմ ծավալվել, ինչպես, օրինակ, այսօր: Սիրում եմ պատմել իմ ընկերների մասին: Ընկերների մասին ես պատմում եմ միայն լավը, որովհետև չեմ սիրում,երբ ինչ-որ մեկը իմ ներկայությամբ դժգոհում է իմ ընկերներից. դրանով նա վիրավորում է նախ և առաջ ինձ: Այսօր մի քիչ տխուր եմ, ինքս էլ չգիտեմ ինչու, դրա համար էլ տխուր բաներն եմ հիշում: Չեմ սիրում հիշել տխուր բաները: Այնպես որ էլ չեմ շարունակի, կսպասեմ, մինչև տրամադրությունս բացվի, այդ ժամանակ էլ կգրեմ: Իսկ եթե չգրեմ, դա չի նշանակում, որ ես վերացել եմ, պարզապես ես սիրում եմ լռել, ու չեմ սիրում կարդալ իմ իսկ գրառումները:
Դե, մնաք բարով:
Комментариев нет:
Отправить комментарий