среда, 28 марта 2012 г.

Սոֆի: Մինչև ե՞րբ...








Մարդ կա ելել է շալակն աշխարհի,
Մարդ կա աշխարհն է շալակած տանում...


Մարդիկ շտապում են զբաղեցնել իրենց տեղերը <<աշխարհի շալակին>>:  Այնտեղ հարմար է ու հաճելի: Դիրքդ բարձր է, ու հաճախ ես խաբնվում այդ թվացյալ բարձրությամբ. վերևից աշխարհին նայելիս ակամա կարծում ես, որ բարձր ես ուրիշներից, մասնավորապես նրանցից, ովքեր <<աշխարհն են շալակած տանում>>:
Ու <<աշխարհի շալակին>> իրենց հարմարավետ տեղերը զբաղեցրած ինքնախաբեությամբ զբաղվողների մտքով անգամ չի անցնում, որ այն <<աշխարհը շալակողները>>, ում իրենք բարձրից են նայում, շալակել են ոչ միայն աշխարհը, այլև իրենց: Ու եթե հանկարծ նրանք` նորօրյա ատլանտները, որ ինքնակամ պահում են և երկինքը, և երկիրը, հանկարծ ընկնեն, կընկնեն և իրենք` իրենց հարմարավետ տեղերում բազմած քիթը ցցածները:
Չե՞ք հասկանում այդ: Մի հասկացեք: Բայց մինչև ե՞րբ եք այդպես <<չհասկանալու>>:
 Մինչև ե՞րբ եք լավին արհամարհանքով նայելու` ձեր սեփական անօգնականությունը մոռացության մատնելու համար:
Մինչև ե՞րբ եք ոտնատակ անելու նրան, առանց որի ապրել չեք կարող, քանզի նա է ձեզ շալակած տանում:
Ինչքա՞ն եք թքելու մարդկանց հոգիների մեջ նախանձից, որ նրանք ունեն հոգի, որին կարելի է թքել, իսկ դուք այդ էլ չունեք:
Ի՞նչ եք կարծում, եթե մարդը նրբանկատ է ու ձեզ չի վիրավորում, պետք է նրան վիրավորե՞լ:
Եթե մարդ համեստ է, ուրեմն նրան պետք է անտեսե՞լ:
Եթե մարդ օգնող է, ուրեմն պետք գլխին նստել այնքան, մինչև ողնաշարը կոտրվի՞:
Եթե մարդը խեացի է, ուրեմն պետք է ծաղրե՞լ նրան:
Եթե մարդը յուրահատուկ է, ուրեմն պետք է չարախոսե՞լ նրան:
Ուրախացե~ք, նույնիսկ ամենատաղանդավոր ծաղրածուն չի կարողանա կրկնօրինակել ձեզ, որովհետև դուք օրինակ չեք, որ ձեզ կարողանան կրկնօրինակել: Ուրախացե~ք...
Լավ, մինչև ե՞րբ: Ի՞նչ եք ուզում: Որ նրբանկատ մարդիկ ձեզ պես կոպիտ ու անտա՞շ դառնան: Որ համեստ մարդիկ դառնան անամո՞թ: Իսկ օգնող մարդիկ ի՞նչ կդառնան. երդվյալ էգոի՞ստ:
Ի՞նչ եք անելու, եթե բոլոր <<աշխարհ շալակողները>> հոգնեն ձեր արհամարհանքից, թքեն իրենց վեհ գաղափարների վրա ու հերթով <<ելնեն շալակն աշխարհի>>: Ախր ո՞վ է ձեզ այդ ժամանակ շալակելու-տանելու: Անհավանական կլինի, եթե ձեզանից մեկը հանկարծ զոհաբերի իր բարձր ու հարմարվետ տեղը ու իջնի ներքև` միայնակ <<աշխարհ շալակելու>>, իսկ աշխարհի հետ նաև անշնորհք ու անշնորհակալ մի մարդկություն...

Автор: на
Ярлыки:

1 комментарий:

  1. Анонимный9 апреля 2012 г. в 13:08

    Հետաքրքիր նյութ է: Այդ պատճառով Ձեր գրառումը հայտնվել է http://yourcopyfile.blogspot.com/ կայքում/բլոգում: Հեղինակային իրավունքները պահպանվել են: Շնորհակալություն:

    ОтветитьУдалить

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)

Я так думаю


Творческий подход
Это только окружающим кажется, что кто-то в чём-то соврал. Никто же не называет писателе лжецами, потому что это творческий процесс, требующий недюжинной фантазии и нестандартного мышления. И если какие-то бытовые моменты приукрасить забавными штрихами, то это не ложь и не манипуляция, это просто стиль жизни, который, к сожалению, не всегда понятен окружающим.

Пройти тест "Обман или фантазия?"

Возраст?


Состояние души

Молодость, зрелость — это всё возрастные категории. Вам ближе теория, что человек молод душой, а не телом. Увы, телесная оболочка изнашивается быстрее, чем жажда жизни и оптимистичный подход ко всем неурядицам и проискам судьбы. Идеальная старость — это путешествия, прыжки с парашютом и тусовки с теми, кто тебе интересен, а не с кем положено по возрасту. Достаточно посмотреть на новости, где такие люди представлены как уникумы… И вы ничем не хуже!

Пройти тест "Что такое молодость?"

Какой цвет у светофора?


Жёлтый
В зависимости от ситуации, сегодня вы можете быть легки на подъём, а завтра вас с места не сдвинешь. Для активных действий должно сложиться много факторов, чтобы вы решились на движение, но если уж всё сойдётся, то вы включитесь с увлечением и задором. С удовольствием поможете, если ваши собственные ресурсы это позволяют. Вы чётко знаете, когда можно рискнуть, а когда стоит остановиться. Поэтому в вашей компании и отдых, и работа проходят одинаково успешно.

Пройти тест "Какой цвет у светофора?"

Судьба? А что с ней делать?


Судьба
Самое важное в вашей жизни — это вы, поэтому все силы необходимо направлять на то, чтобы чувствовать радости этой самой жизни и быть счастливой. Но подковать судьбу непросто, потому что начинать надо с себя, работая над собственной личностью и днём, и ночью, постепенно, шаг за шагом, приближаясь к гармонии с окружающим миром, каким бы несовершенным он ни был.

Пройти тест "Кого подковать?"

В каком мире я живу?


В обыденном мире

Вам не откажешь в трезвом взгляде на происходящее. И людей вы оцениваете по мере своих возможностей точно, и в различных ситуациях видите и преимущества, и недостатки для себя. Порой позволяете себе расслабиться и надеть розовые очки, но также быстро от них избавляетесь, так как мир перестаёт восприниматься адекватно, что вызывает определённый дискомфорт.

Пройти тест "В каком мире вы живёте?"