воскресенье, 13 ноября 2011 г.

Արի: Ես չէի կարող գիժ չծնվել

Այդպես պատահեց: Ես չէի կարող գիժ չծնվել: Գենետիկորեն չէի կարող: Ճիշտ է, ասում են երբեմն դաժան գենետիկան էլ է բացառություններ անում Ոմանց համար, բայց ես, փաստորեն, այդքան բախտավոր չեղա: Չէի կարող գիժ չծնվել, ու ծնվեցի գիժ:
Մայրիկս գիժ էր: Իսկական գիժ: Որովհետև ամբողջ օրը չէր զբաղվում իր եղունգներով և չէր փնովում ամուսնուն, որ քիչ փող է աշխատում և իրեն ինչպես հարկն է չի պահում: Գիժ էր, որովհետև երբեք չէր բամբասում, ներել գիտեր, նույնիսկ նրանց էր ներում, ովքեր բնավ ներման արժանի չէին: Գիժ էր, որովհետև դժվար պահերին չէր զարկում ծնկներին և գլխի մազերը չէր պոկում, այլ չգիտես որտեղից ուժ էր հավաքում և դառնում էր սյուն, որը պիտի պահեր ոչ միայն իրեն, այլև բոլորին-բոլորին: Գիժ էր, որովհետև երջանիկ էր` ունենալով երկու անուշիկ բալիկ և ուրիշ ոչինչ: Գիժ էր, որովհետև երբեք ոչ ոքի չէր նախանձում: Որովհետև բողոքում էր միայն նրա համար, որ սիրտը թեթևանա, և ոչ թե նրա համար, որ չգիտես որտեղից մի մե~ծ երջանկություն ընկնի իր գլխին: Գիժ էր, որովհետև շատ չէր ուզում, և միշտ ասում էր, որ եթե ինքը շատ ունենա, ուրեմն ինչ-որ մեկն ընդհանրապես չի ունենա: Իսկ նա չի ուզում, որ այդպես լինի:
Սիրելի հայրիկս էլ էր գիժ, խենթ ու խելառ: Գիժ էր, որովհետև չէր ծեծում կնոջն ու երեխաներին: Ու երբեք չէր խմում. այ սա իսկապես մտավոր հետամնացության ախտանիշ է: 
Պապիկս գիժ էր, և ուներ երկու գիժ եղբայր: Մեկն այնքան անխելք էր, որ իր կյանքը զոհեց` ուրիշին փրկելու համար: Իսկ իմ պապիկը ավելի հիմար դուրս եկավ: Այնքան հիմար, որ մնաց ապրելու, և ապրելու ազնիվ: Գիժ էր նա, որովհետև ոչինչ երբեք չգողացավ, որովհետև ոչինչ չթալանեց, որ իր թոռներն ու ծոռները արքայավայել ապրեին: Գիժ էր, որովհետև կյանքում ոչ մի պաշտոն չչարաշահեց: Ու նաև նրա համար էր գիժ, որ երբեք չասեց. <<Այս ի~նչ սերունդ է մեծանում... Այ մեր ժմանակներո~ւմ...>>:
Իմ տատիկն էլ էր գիժ: Որովհետև ամբողջ կյանքում կրկնում էր. <<Ես այս կյանքից ոչինչ չեմ ուզում, միայն թե թոռներս առաղջ լինեն, երջանիկ լինեն, լավը լինեն>>: Գիժ էր, որովհետև նա փնթնփնթան տատիկներից չէր, այլ այն տատիկներից, որոնք տաքուկ գուլպաներ են գործում, կախարդական հեքիաթներ են պատմում և միշտ գրպանում կոնֆետ ունեն թոռնիկի համար: Իսկ եթե չունեն, այնքան քաղցր են համբուրում, որ կոնֆետից էլ քացր է նրանց համբույրը:
Եղբայրս էլ էր գիժ: Որովհետև չէր հաշվում ունեցած և չունեցած ընկերուհիների քանակը, չէր ստուգում քրոջ կիսաշրջազգեստի երկարությունը և չէր խուսափում բանակից, չնայած առողջությունը թույլ չէր տալիս նրան ծառայել:
Ու եթե ես պիտի ծնվեի, ուրեմն հաստատ գիժ պիտի ծնվեի: Ու եթե ես ապրել եմ այս աշխարհում, ուրեմն գիժ եմ եղել: Մի աննոռմալ, որը ամեն մանրուքից լաց էր լինում և պինդ-պինդ գրկում էր նրան, ով լաց է լինում: 
Ինչ անեմ, ես մեղք չունեմ և չեմ ունեցել երբեք: Ես չէի կարող գիժ չծնվել:
Автор: на
Ярлыки:

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)

Я так думаю


Творческий подход
Это только окружающим кажется, что кто-то в чём-то соврал. Никто же не называет писателе лжецами, потому что это творческий процесс, требующий недюжинной фантазии и нестандартного мышления. И если какие-то бытовые моменты приукрасить забавными штрихами, то это не ложь и не манипуляция, это просто стиль жизни, который, к сожалению, не всегда понятен окружающим.

Пройти тест "Обман или фантазия?"

Возраст?


Состояние души

Молодость, зрелость — это всё возрастные категории. Вам ближе теория, что человек молод душой, а не телом. Увы, телесная оболочка изнашивается быстрее, чем жажда жизни и оптимистичный подход ко всем неурядицам и проискам судьбы. Идеальная старость — это путешествия, прыжки с парашютом и тусовки с теми, кто тебе интересен, а не с кем положено по возрасту. Достаточно посмотреть на новости, где такие люди представлены как уникумы… И вы ничем не хуже!

Пройти тест "Что такое молодость?"

Какой цвет у светофора?


Жёлтый
В зависимости от ситуации, сегодня вы можете быть легки на подъём, а завтра вас с места не сдвинешь. Для активных действий должно сложиться много факторов, чтобы вы решились на движение, но если уж всё сойдётся, то вы включитесь с увлечением и задором. С удовольствием поможете, если ваши собственные ресурсы это позволяют. Вы чётко знаете, когда можно рискнуть, а когда стоит остановиться. Поэтому в вашей компании и отдых, и работа проходят одинаково успешно.

Пройти тест "Какой цвет у светофора?"

Судьба? А что с ней делать?


Судьба
Самое важное в вашей жизни — это вы, поэтому все силы необходимо направлять на то, чтобы чувствовать радости этой самой жизни и быть счастливой. Но подковать судьбу непросто, потому что начинать надо с себя, работая над собственной личностью и днём, и ночью, постепенно, шаг за шагом, приближаясь к гармонии с окружающим миром, каким бы несовершенным он ни был.

Пройти тест "Кого подковать?"

В каком мире я живу?


В обыденном мире

Вам не откажешь в трезвом взгляде на происходящее. И людей вы оцениваете по мере своих возможностей точно, и в различных ситуациях видите и преимущества, и недостатки для себя. Порой позволяете себе расслабиться и надеть розовые очки, но также быстро от них избавляетесь, так как мир перестаёт восприниматься адекватно, что вызывает определённый дискомфорт.

Пройти тест "В каком мире вы живёте?"