суббота, 21 июля 2012 г.

Արի: Ես կորցրել եմ իմ հերոսին



Չէ, ոչինչ էլ չի փոխվել: Դու հենց այնպիսին ես, ինչպիսին միշտ ես եղել՝ անփույթ, մի քիչ կոպիտ, անհոգ: Պահվածքդ էլ չի փոխվել: Անում ես այն, ինչ միշտ ես անում:
Ես պառկած հետևում եմ քեզ: Նույնն ես: Ինչպես միշտ քո ամենօրյա ծեսն ես կատարում համակարգչի առջև, իսկ ես, ինչպես միշտ, պառկած հետևում եմ քեզ: Ինձ համար դա սովորական բան է, երբեմն նույնիսկ հաճելի: Բայց հիմա ինչ-որ բան փոխվել է.  ես զզվանքով եմ նայում քեզ ու նույնիսկ չեմ փորձում այն թաքցնել:
Վերնաշապիկդ, ինչպես միշտ, թարմ չէ, սանրվածքդ՝ անփույթ: Մատներդ արագ վազում են ստեղնաշարով, և ինչպես միշտ ստացվում է մի յուրահատուկ մեղեդի՝ բաղկացած <<չըխկ-թըխկ-չըխկ>> կրկնվող ձայներից: Չէ, ամեն ինչ նույնն է... ու ամեն ինչ փոխվել է:
Ինչպե՞ս դու չհասկացար, որ ամեն ինչ փոխվել է: Ինչպե՞ս չհասկացար, որ իրավունք չունես նույնը մնալ: Քո անհոգ ու անփույթ ժպիտը երեկ հաճելի էր, բայց այսօր արդեն ատելի է ինձ համար:
Երբեմն-երբեմն դու շրջվում ես իմ կողմը, ինչ-որ անիմաստ հարց տալիս կամ անեկդոտ պատմում: Ես պատասխանում եմ կոպիտ ու գրգռված: Դու չես ջղայնանում, հարցնում ես՝ ի՞նչ է պատահել: Ես պատասխանում եմ, որ տրամադրություն չունեմ, ու դու նորից շրջվում ես դեպի մոնիտորը՝ ինձ թողնելով մենակ իմ վատ տրամադրության հետ: Ու այդպես արդեն մի քանի օր....
Ամեն ինչ փոխվել է.... Ես եմ փոխվել... Ինձ թվում է, որ այլևս չեմ կարողանա հարգել քեզ: Քեզ համար դա միևնույն է, ես գիտեմ. է՜, հետո՞ ինչ, աշխարհում այնքան մարդ կա, ում ես չեմ հարգում: Բայց դու չես հասկանում: Քեզ ես ուզում եմ հարգել:
Մի ժամանակ դու գիտեիր դա, բայց հիմա մոռացել ես.... Ես կհիշեցնեմ:
Դու իմ հերոսն էիր: Մի շփոթիր, սիրո հետ դա ոչ մի կապ չունի: Սիրահարվում են թափառական ասպետներին՝ սպիտակ կամ սև նժույգներով: Բայց մինչև արքայադուստրը կհասնի ասպետին, պետք է սպանել վիշապին և ազատել խեղճ աղջկան: Իսկ վիշպներին սպանում են հերոսները:
Դու իմ հերոսն էիր: Ճիշտ է, իրական կյանքում դու մողես էլ չես սպանել, բայց հերոսությունը սպանության մեջ չէ: Պարզապես դու իմ հերոսն էիր, ու վերջ: Ինձ դա դուր էր գալիս: Քեզ էլ... Դու շատ գոհ էիր քո կարգավիճակից, քանի դեռ հիշում էիր դրա մասին: Բայց ցավոք այնքան շուտ մոռացար:
...Դու այդպես էլ չհասկացար, որ հերոս լինելը օրհնություն չէ, անեծք է: Եթե հերոս ես, պատասխանատու ես բոլոր նրանց համար, ում փրկել ես և ում դեռ չես հասցրել փրկել:
Հերոս լինել չի նշանակում անառիկ ամրոցում քեֆ անել: Հերոս՝ նշանակում է անվերջ պայքարել չարի դեմ: Բայց հիմա, երբ ժամանակն է վիշապին սպանել, դու հրաժարվում ես դրանից, անում ես այն, ինչ միշտ էիր անում՝ անհոգ ու անփույթ: Բայց մի՞թե չես հասկանում, որ երբ վիշապը այստեղ է, չի կարելի անհոգ քեֆ անել...
Դու դա չհասկացար: Ու ես հասկացա, որ այլևս հերոս չունեմ:
Չեմ վախենում վիշապից, ո՜չ: Վերջ ի վերջո բոլոր արքայադուստրերը երջանիկ են լինելու: Բայց հասկանալ, որ այս աշխարհում հերոս չկա.... Դա մի ուրիշ տառապանք է....
Հեքիաթը արդեն վաղուց հանգստի է գնացել՝ մեզ թողնելով դեմ-հանդիման իրական կյանքի հետ: Բայց,հասկացիր, իրական կյանքում նույնպես պետք է հերոս, իսկ ես այն չունեմ... Դեռ չսկսած՝ դու արդեն հոգնել ես չարի դեմ պայքարելուց և որոշել ես հերոս չլինել: Ու ես այլևս չեմ կարող քեզ հարգել...
Դու խլեցիր ինձանից իմ հերոսին, և ես դա քեզ երբեք չեմ ների:


Автор: на
Ярлыки:

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)

Я так думаю


Творческий подход
Это только окружающим кажется, что кто-то в чём-то соврал. Никто же не называет писателе лжецами, потому что это творческий процесс, требующий недюжинной фантазии и нестандартного мышления. И если какие-то бытовые моменты приукрасить забавными штрихами, то это не ложь и не манипуляция, это просто стиль жизни, который, к сожалению, не всегда понятен окружающим.

Пройти тест "Обман или фантазия?"

Возраст?


Состояние души

Молодость, зрелость — это всё возрастные категории. Вам ближе теория, что человек молод душой, а не телом. Увы, телесная оболочка изнашивается быстрее, чем жажда жизни и оптимистичный подход ко всем неурядицам и проискам судьбы. Идеальная старость — это путешествия, прыжки с парашютом и тусовки с теми, кто тебе интересен, а не с кем положено по возрасту. Достаточно посмотреть на новости, где такие люди представлены как уникумы… И вы ничем не хуже!

Пройти тест "Что такое молодость?"

Какой цвет у светофора?


Жёлтый
В зависимости от ситуации, сегодня вы можете быть легки на подъём, а завтра вас с места не сдвинешь. Для активных действий должно сложиться много факторов, чтобы вы решились на движение, но если уж всё сойдётся, то вы включитесь с увлечением и задором. С удовольствием поможете, если ваши собственные ресурсы это позволяют. Вы чётко знаете, когда можно рискнуть, а когда стоит остановиться. Поэтому в вашей компании и отдых, и работа проходят одинаково успешно.

Пройти тест "Какой цвет у светофора?"

Судьба? А что с ней делать?


Судьба
Самое важное в вашей жизни — это вы, поэтому все силы необходимо направлять на то, чтобы чувствовать радости этой самой жизни и быть счастливой. Но подковать судьбу непросто, потому что начинать надо с себя, работая над собственной личностью и днём, и ночью, постепенно, шаг за шагом, приближаясь к гармонии с окружающим миром, каким бы несовершенным он ни был.

Пройти тест "Кого подковать?"

В каком мире я живу?


В обыденном мире

Вам не откажешь в трезвом взгляде на происходящее. И людей вы оцениваете по мере своих возможностей точно, и в различных ситуациях видите и преимущества, и недостатки для себя. Порой позволяете себе расслабиться и надеть розовые очки, но также быстро от них избавляетесь, так как мир перестаёт восприниматься адекватно, что вызывает определённый дискомфорт.

Пройти тест "В каком мире вы живёте?"