вторник, 13 декабря 2011 г.

Սոֆի: Ծխախոտ, ծուխ և սեր


Ծխե՞լ, թե չծխե՞լ. այս հարցը հիմա շատ մոդայիկ է:
Ինչ վերաբերում է ինձ, ասեմ, որ մանկուց ծխախոտի ծուխ եմ տեսել: Մեր ընտանիքում ծխում էին բոլորը, բացառությամբ, իհարկե, տատիկի. տատիկները առհասարակ չեն ծխում:
Կար ժամանակ, երբ ես սիրում էի ծխախոտի ծուխը: Երբ մայրիկը գնում էր պատշգամբ` մեզնից հեռու ծխելու համար, ես գնում էի, կանգնում հենց նրա կողքին ու շնչում այդ ծուխը: Այն ուներ շատ քաղցր հոտ, և ինչ-որ տարօրինակ թարմության զգացողություն էր մնում նարնից հետո:
Բայց հետո ինչ-որ բան փոխվեց: Ես սկսեցի զզվել ծխախոտի ծխից:
Այն ունի իր յուրահատուկ հոտը: Ծխելուց հետո ծխողն անպայման ստանում է այն: Չի կարելի ասել, որ այն տհաճ է: Մանավանդ ինձ համար, որ ամբողջ կյանքի ընթացքում արդեն հասցրել էի սովորել դրան:
Բայց եկավ մի պահ, և ես սկսեցի զզվել... Ծխախոտից էլ, ծխախոտի ծխից էլ, այդ հոտից էլ: Հենց տեսնում էի, որ մոտակայքում մեկն ուզում է ծխել, տասը կիլոմետր փախչում էի նրանից. դե, մարդուն չեմ կարող արգելել ծխել, բայց որ զզվում եմ, ի՞նչ մեղք ունեմ:
...Նա էլ էր ծխում...
Շատ էր ծխում: Ես Նրան ճանաչում էի հենց ծխախոտի այդ հոտով: Նա մոտենում էր հետևից, իսկ ես արդեն գիտեի, որ Նա է:
Տարօրինակ է: Նույն ծուխն էր, ծխախոտի նույն հոտը: Բայց երբ Նա էր մոտենում, ամեն ինչ փոխվում էր: Ես սկսում էի սիրել այդ ծուխը, հոտը, ծխախոտը: Ես սիրում էի Նրան... Եվ այդքանն արդեն բավական էր:
...Մի անգամ ընկերներիցս մեկն ասաց, որ կանանց սազում է ծխելը, դա նրանց կանացիություն է հաղորդում:
Հետաքրքիր է, ի՞նչ կասեր Նա, եթե իմանար, որ ծխում եմ: Կասե՞ր, որ ավելի կանացի եմ դարձել, թե՞ կջղայնանար: Համենայն դեպս ես ջղայնանում էի, երբ տեսնում էի ծխախոտը Նրա ձեռքին: Չէի զզվում, չէ, ոչ էլ կարող էի արգելել, բայց միևնույն է ջղայնանում էի:
Շա~տ էր ծխում: Եվ Նրա համբույրներն արդեն ծխախոտի հոտ էին ստացել: Եվ Նրա խոսքերն արդեն ծխախոտի հոտն ունեին: Հետաքրքիր է, Նրա սերն է՞լ էր ծխախոտի հոտով օծված:
Ի՞նչ կասեիր, հը՞, եթե սկսեի ծխել: Կասեի՞ր, որ ավելի կանացի եմ: Կջղայնանայի՞ր: Կասեի՞ր, որ ինձ այսպիսին էլ ես սիրում: Թե՞ հեգնորեն կժպտայիր ու կասեիր. <<Բարի գալուստ մեր ակումբը>>:
Ափսոս, ես դա չիմացա:
Հիմա, երբ Նա ինձ այլևս չի սիրում, ես էլ Նրան չեմ սիրում, նորից սիրել եմ ծխախոտի ծուխը: Եվ երբ մայրիկը գնում է պատշգամբ` մեզանից հեռու ծխելու, ես գնում եմ նրա հետևից, կանգնում նրա կողքին ու շնչում այդ ծուխը:
Հետաքրքիր է, ավելի կանացի՞ եմ այդ պահերին:

Автор: на
Ярлыки:

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)

Я так думаю


Творческий подход
Это только окружающим кажется, что кто-то в чём-то соврал. Никто же не называет писателе лжецами, потому что это творческий процесс, требующий недюжинной фантазии и нестандартного мышления. И если какие-то бытовые моменты приукрасить забавными штрихами, то это не ложь и не манипуляция, это просто стиль жизни, который, к сожалению, не всегда понятен окружающим.

Пройти тест "Обман или фантазия?"

Возраст?


Состояние души

Молодость, зрелость — это всё возрастные категории. Вам ближе теория, что человек молод душой, а не телом. Увы, телесная оболочка изнашивается быстрее, чем жажда жизни и оптимистичный подход ко всем неурядицам и проискам судьбы. Идеальная старость — это путешествия, прыжки с парашютом и тусовки с теми, кто тебе интересен, а не с кем положено по возрасту. Достаточно посмотреть на новости, где такие люди представлены как уникумы… И вы ничем не хуже!

Пройти тест "Что такое молодость?"

Какой цвет у светофора?


Жёлтый
В зависимости от ситуации, сегодня вы можете быть легки на подъём, а завтра вас с места не сдвинешь. Для активных действий должно сложиться много факторов, чтобы вы решились на движение, но если уж всё сойдётся, то вы включитесь с увлечением и задором. С удовольствием поможете, если ваши собственные ресурсы это позволяют. Вы чётко знаете, когда можно рискнуть, а когда стоит остановиться. Поэтому в вашей компании и отдых, и работа проходят одинаково успешно.

Пройти тест "Какой цвет у светофора?"

Судьба? А что с ней делать?


Судьба
Самое важное в вашей жизни — это вы, поэтому все силы необходимо направлять на то, чтобы чувствовать радости этой самой жизни и быть счастливой. Но подковать судьбу непросто, потому что начинать надо с себя, работая над собственной личностью и днём, и ночью, постепенно, шаг за шагом, приближаясь к гармонии с окружающим миром, каким бы несовершенным он ни был.

Пройти тест "Кого подковать?"

В каком мире я живу?


В обыденном мире

Вам не откажешь в трезвом взгляде на происходящее. И людей вы оцениваете по мере своих возможностей точно, и в различных ситуациях видите и преимущества, и недостатки для себя. Порой позволяете себе расслабиться и надеть розовые очки, но также быстро от них избавляетесь, так как мир перестаёт восприниматься адекватно, что вызывает определённый дискомфорт.

Пройти тест "В каком мире вы живёте?"