вторник, 13 декабря 2011 г.

Սոնա: Չե՞ս նեղացել, չէ՞

 
Չէ, դու իսկապես դաժան ես:
Դաժան ես քո այդ նուրբ ձայնով, քո անմեղ աչքերով, քո բարի դեմքով...
Ամեն ինչ սկսվում է քո անտարբեր տոնից: Դու հասկացնում ես, որ ես քեզ համար օրվա սովորական, գուցե և տհաճ, մի մասն եմ: Ես հասկանում եմ այդ:
Դու ինձ հետ շատ անտարբեր ես խոսում: Ես քեզ հետ նույնպես: Մենք արդեն վաղուց անտարբեր ենք դարձել բոլորի նկատմամբ, մանավանդ այն մարդկանց, ում ընկեր ենք համարում:
Բայց անտարբերությունը քեզ բավական չի թվում, ու դու սկսում ես մի դաժան ու հիմար խաղ խաղալ ինձ հետ: ... Վերջում էլ կոպտում ես:
Գիտե՞ս, կոպտել չի նշանակում անքաղաքավարի բառեր օգտագործել: Կոպտել նշանակում է մի բան ասել, որ պետք չէր ասել տվյալ մարդուն, տվյալ դեպքում:
Եթե դու համաձայն չես ինձ հետ, ես կարող եմ մի նոր բառ հորինել հատուկ քեզ համար: Ասենք, չկոպտել: Թեկուզ:
Դու չկոպտում ես ինձ, բայց միևնույն է կոպիտ է ստացվում: Ու ես վիրավորվում եմ:
Դու դա միանգամից հասկանում ես: Ու հրեշտակի ձայնով ասում. <<Չե՞ս նեղացել, չէ՞>>:  Ու հասնում ես քո դաժան խաղի ամենահրեշավոր մասին:
Դու գիտես, որ ես չեմ կարող ասել քեզ. <<Այո, նեղացել եմ: Բավական է արդեն, վերջ տուր քո այդ հիմար խաղերին>>: Ես միշտ ասում եմ. <<Չէ, չեմ նեղացել>>: Երևի այն պատճառով, որ քո այդ դաժանության համար ինձ եմ մեղավոր համարում:
<<Չե՞ս նեղացել, չէ՞>>: Ու դրանով դու զրկում ես ինձ իմ վերջին իրավունքից` նեղանալու իրավունքից:
Ասա ինձ, ինչո՞ւ ես այդպես անում:
Ի՞նչ պիտի անեի ես, եթե նեղանայի քեզանից:
Հավատա, ոչ դադարելու էի քեզ հետ շփվել, ոչ էլ վատաբանելու էի քեզ մեր ընդհանուր ծանոթների մոտ:
Պարզապես նեղանալու էի, ու վերջ:
Բայց դու չես ուզում ինձ այդ իրավունքը թողնել. ինչպե՞ս կարելի է: Դու սպասում ես, մինչև ես <<կնքեմ իմ չնեղանալը հաստատող փաստաթուղթը>> ու նորից ես չկոպտում ինձ: Բայց այնքա~ն կոպիտ է ստացվում:
Հոգու խորքում ես իհարկե նեղանում եմ: Բայց դա արդեն նեղանալ չէ: Դա սեփական հոգին վատ հիշողություններով տանջելն է ու չհանգստանալը, մինչև չասես.
 - Այո, ես նեղացել եմ: Այո, տրամադրություն չունեմ: Այո, վիրավորված եմ: Բայց ոչինչ...
...ասա, դու չե՞ս նեղանում, չէ՞, որ ես նեղանում եմ քեզանից...




Автор: на
Ярлыки:

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Подписаться на: Комментарии к сообщению (Atom)

Я так думаю


Творческий подход
Это только окружающим кажется, что кто-то в чём-то соврал. Никто же не называет писателе лжецами, потому что это творческий процесс, требующий недюжинной фантазии и нестандартного мышления. И если какие-то бытовые моменты приукрасить забавными штрихами, то это не ложь и не манипуляция, это просто стиль жизни, который, к сожалению, не всегда понятен окружающим.

Пройти тест "Обман или фантазия?"

Возраст?


Состояние души

Молодость, зрелость — это всё возрастные категории. Вам ближе теория, что человек молод душой, а не телом. Увы, телесная оболочка изнашивается быстрее, чем жажда жизни и оптимистичный подход ко всем неурядицам и проискам судьбы. Идеальная старость — это путешествия, прыжки с парашютом и тусовки с теми, кто тебе интересен, а не с кем положено по возрасту. Достаточно посмотреть на новости, где такие люди представлены как уникумы… И вы ничем не хуже!

Пройти тест "Что такое молодость?"

Какой цвет у светофора?


Жёлтый
В зависимости от ситуации, сегодня вы можете быть легки на подъём, а завтра вас с места не сдвинешь. Для активных действий должно сложиться много факторов, чтобы вы решились на движение, но если уж всё сойдётся, то вы включитесь с увлечением и задором. С удовольствием поможете, если ваши собственные ресурсы это позволяют. Вы чётко знаете, когда можно рискнуть, а когда стоит остановиться. Поэтому в вашей компании и отдых, и работа проходят одинаково успешно.

Пройти тест "Какой цвет у светофора?"

Судьба? А что с ней делать?


Судьба
Самое важное в вашей жизни — это вы, поэтому все силы необходимо направлять на то, чтобы чувствовать радости этой самой жизни и быть счастливой. Но подковать судьбу непросто, потому что начинать надо с себя, работая над собственной личностью и днём, и ночью, постепенно, шаг за шагом, приближаясь к гармонии с окружающим миром, каким бы несовершенным он ни был.

Пройти тест "Кого подковать?"

В каком мире я живу?


В обыденном мире

Вам не откажешь в трезвом взгляде на происходящее. И людей вы оцениваете по мере своих возможностей точно, и в различных ситуациях видите и преимущества, и недостатки для себя. Порой позволяете себе расслабиться и надеть розовые очки, но также быстро от них избавляетесь, так как мир перестаёт восприниматься адекватно, что вызывает определённый дискомфорт.

Пройти тест "В каком мире вы живёте?"